Budowa Ewangelii Łukasza
Ewangelia Łukaszowa rozpoczyna się od opisu sceny rozgrywającej się w świątyni jerozolimskiej: Zachariasz otrzymuje objawienie o narodzinach Jana Chrzciciela. Ewangelię kończy również scena rozgrywająca się w świątyni: uczniowie trwają na modlitwie. Pomiędzy tą klamrą spinającą całe dzieło, Łukasz zawarł najistotniejsze wydarzenia z życia Jezusa, ujmując je w schemat wędrówki. Zasadnicza więc oś geograficzna trzeciej Ewangelii to: Jerozolima – Galilea – Jerozolima. Miasto to nabiera dla autora i czytelników znaczenia teologicznego. W Jerozolimie Jezus po raz pierwszy pokonuje szatana w scenie kuszenia (inni ewangeliści umieszczają ją na pustyni, Łukasz wyprowadza Jezusa na narożnik świątyni; Łk 4), w Jerozolimie również dokonuje się ostateczne zwycięstwo Jezusa nad mocami ciemności – na krzyżu i poprzez zmartwychwstanie. Pokonanie szatana podczas kuszenia jest zapowiedzią ostatecznego zwycięstwa Jezusa nad władcą ciemności.
