Czy Jezus musiał umrzeć na krzyżu? – refleksja biblijno-jurydyczna
fot. M. Rosik
Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne (J 3,16) – powiedział Jezus Nikodemowi. Nikodem zaś należał do faryzeuszów. Postanowił on też potajemnie spotkać się z Jezusem, aby zadać Mu pytanie o życie wieczne. Św. Jan ewangelista zanotował, że Nikodem przyszedł do Jezusa nocą. Ewangelia Janowa pełna jest symboliki, tak więc i noc oznaczać w niej może ciemności niewiedzy czy mroki grzechu. Nikodem jest zatem przedstawicielem ludzi błądzących w nocy grzechów i poszukujących zbawienia. Jezus wyjaśnia mu, że Bóg nie posłał na świat swego Syna po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony… A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność, bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto się dopuszcza nieprawości, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby nie potępiono jego uczynków. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu (J 3, 17-21).
Czy jednak konieczny był krzyż?
