Jezus pasterzem
fot. archiwum: M. Rosik
Działalności nauczycielskiej Jezusa towarzyszy Jego działalność cudotwórcza. Mateusz stwierdza, że Jezus „leczył wszystkie choroby i wszelkie słabości”. Istnieje swoiste sprzężenie zwrotne pomiędzy nauczaniem i czynami Jezusa: nauczanie wyjaśnia czyny, czyny zaś potwierdzają naukę. Z tego powodu występują zawsze łącznie. Nauczanie jest nierozdzielne od czynów.
Ewangelista podkreśla motyw miłosierdzia, które kierowało Jezusem: „litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza”. To ostatnie sformułowanie zaczerpnięte zostało z kart Starego Testamentu. Mojżesz zwracał się do Boga z wołaniem:
„O Panie, od którego zależy życie wszystkich istot, wyznacz do kierowania społecznością męża, który by na jej czele wychodził i wracał, wyprowadzał ich i przyprowadzał, by społeczność Pana nie była jak stado bez pasterza” (Pwt 27,16-17).
