Zarzuty faryzeuszów
Do dysputy na temat tego, jaką władzą Jezus dokonuje uwolnień od wpływu złych duchów dochodzi po uzdrowieniu człowieka niewidomego i niemego jednocześnie. To wydarzenie stanowi tło dla owej dysputy. Samo uzdrowienie przedstawione jest bardzo lakonicznie. Ominięte są niemal wszystkie formalne elementy opowiadań o uzdrowieniu.
Stwierdza się jedynie pojawienie człowieka chorego przed Cudotwórcą i sam fakt uzdrowienia. Nie mówi się nic na temat sposobu uzdrowienia, gestu lub formuły cudotwórczej. Wspomina się natomiast reakcję tłumu; jest nią podziw i uznanie w Jezusie Syna Dawida.
