Zatrzymanie krwotoku i wskrzeszenie
fot. archiwum ks. M. Rosik
Pozycja przewodniczącego synagogi cieszyła się szacunkiem w społeczności żydowskiej. Do jego zadań należało nie tylko przygotowanie i animowanie nabożeństw szabatowych, ale także czuwanie nad stanem synagogi w jej wymiarze materialnym. Gest przypadnięcia do stóp Jezusa wprowadza kolejny element schematu opowiadań o cudach: prośbę. Prośba ta jest wyrazem niezwykłej wiary – wiary w to, że Jezus może przywracać życie.
Przełożony synagogi wierzy, że Jezus może to uczynić przez położenie ręki: „Panie, moja córka dopiero co skonała, lecz przyjdź i połóż na nią rękę, a żyć będzie”.
Reakcja Jezusa jest natychmiastowa; wraz z uczniami wyrusza w stronę domu przełożonego.
