Zrywanie kłosów w dzień szabatu
Opowiadanie o zrywaniu kłosów zboża przez uczniów Jezusa w dniu szabatu podejmuje zagadnienie Jego stosunku do Prawa. Uczniowie wraz z Jezusem znajdują się wśród pól w dniu szabatu. Gdy pojawia się u nich poczucie głodu, zaczynają zrywać kłosy. Z punktu widzenia obecnej moralności wielu zarzuca uczniom, że zrywali kłosy z nie swojego pola. Inaczej widzi to Stary Testament. Prawo zezwalało na takie zachowanie. Odpowiedni przepis głosi:
„Gdy wejdziesz do winnicy swego bliźniego, możesz zjeść winogron do syta, ile zechcesz; lecz do swego koszyka nie weźmiesz. Gdy wejdziesz do zboża bliźniego swego, ręką możesz zrywać kłosy, lecz sierpa nie przyłożysz do zboża swego bliźniego” (Pwt 23,25-26).
